Szczęśliwa mama to szczęśliwe dziecko. A jak jest w przypadku kobiet, które późno zdecydowały się na założenie rodziny? Sprawdziliśmy, jakie są blaski i cienie takiej sytuacji.
Dla każdego późne macierzyństwo oznacza coś innego. Dla jednych granicą wieku rodzącej będzie 30 lat, dla innych 40 i więcej. W medycynie mianem „ciąży geriatrycznej” są określane ciąże u kobiet, które ukończyły 35. rok życia. Ten wiek oznacza, że lekarz prowadzący jest zobowiązany skierować ciężarną na rozszerzone badania prenatalne. Co ważne, są one przeprowadzane bezpłatnie w ramach Narodowego Funduszu Zdrowia.
Kobiety rodzą coraz później, gdyż zwykle chcą najpierw skończyć studia, realizować się zawodowo i piąć po kolejnych szczeblach kariery oraz ustabilizować swoją sytuację rodzinną i finansową. Warto też podkreślić, że współcześnie kobiety są dłużej aktywne biologiczne, niż jeszcze kilkadziesiąt lat temu. Rośnie też świadomość odnośnie zdrowego trybu życia, aktywności fizycznej oraz zbilansowanej diety.
Urodzenie dziecka po 35. roku życia ma swoje liczne zalety. Przede wszystkim przez bagaż różnych doświadczeń oraz dotychczasowe życie czujemy gotowość do macierzyństwa, podejmujemy tę decyzję świadomie.
Zwykle też mamy silną i bardziej dojrzałą więź z partnerem oraz zaplecze finansowe, które daje nam poczucie bezpieczeństwa. W tym wieku bywa też, że zbudowałyśmy już dom lub kupiłyśmy duże mieszkanie. Niestety niestabilna sytuacja materialna często jest powodem właśnie do odkładania decyzji o dziecku na kolejne lata.
Zaletą późnego urodzenia maluszka jest też to, że niejako przedłuża on naszą młodość. Codzienna opieka nad nim wymaga siły i bycia ciągle aktywną, więc nie ma innego wyjścia.
Biologii nie da się oszukać. Wraz z wiekiem kobiety rośnie ryzyko powikłań ciąży. Im kobieta jest starsza, tym to ryzyko większe. Co może się wydarzyć? Głównie mowa jest o poronieniu, przedwczesnym porodzie, cukrzycy ciążowej oraz chorobach związanych z nadciśnieniem tętniczym w okresie ciąży. Większe jest ryzyko urodzenia dziecka z wadą wrodzoną, genetyczną bądź z niską masą urodzeniową.
Trzeba też spojrzeć na to z innej strony. Starania o dziecko nie zawsze szybko kończą się sukcesem. Czasami są to lata prób. Dojrzałe kobiety nie mają zwykle tyle czasu, ponadto po około 40. roku życia płodność znacznie spada, nawet przy prowadzeniu książkowego trybu życia. Dochodzi także do sytuacji, że starsze mamy mają trudniejszy poród, który ostatecznie kończy się cesarskim cięciem.
Choć to bolesne, starsza mama może nie doczekać ważnych momentów w życiu dziecka, jak ukończenie przez nie studiów, ślub czy pojawienie się wnuków. Tym samym spędzi mniej czasu ze swoją pociechą, a z racji na swój wiek i słabnącą kondycję – ten czas będzie spożytkowany w inny, spokojniejszy sposób. Kobiecie potrzeba wówczas więcej chwil odpoczynku.
Urodzenie wyczekiwanego dziecka może sprawić, że będziemy na nie przesadnie chuchać i dmuchać, zamartwiać się i utrudniać bycie samodzielnym. We znaki może dawać się też różnica pokoleń, przez co mogą być zgrzyty w rozumieniu, a raczej braku zrozumienia dla niektórych zachowań czy decyzji dziecka.
Zdj. główne: Alex Pasarelu/unsplash.com
